Partaka questionis
che la posto-grupo IdoCatalaOccitan ye 2016-08-08:
![]() | ||||||
La hachuro sur la mapo montras la historiala regiono Beludjistan, repartisita inter Iran, Afganistan e Pakistan. Fonto: www.dw.com |
«Esus
bona saveskar pro quo ni trovas en nia Ido-vortari "Beludjistan", dum
ke nia fonto-lingui (inkluzite Esperanto) e preske omna altra lingui dil mondo
referas a "Beluchistan" (hike lo grava esas la CH vice la DJ). Nia
kompano Gabriel selektis "Beluchistan", malgre nia vortari. Kad il
eroris? Tamen, nomo qual Mandjuria o Manchuria, adminime, esas plu repartisita.»
Nu, koncernesas la
nomo di historial regiono dezerta e montoza en sud-westal Azia, nun repartisita
inter Pakistan, Iran ed Afganistan. Ol esas anke la nomo di un del quar
provinci Pakistanan, qua situesas en la mencionita regiono. Segun Wikipedio e l’Anglalingua wikcionario, la nuna AFGHIR-nomi di
Beludjistan esas yena:
Angla: Balochistan,
Baluchistan
Franca: Baloutchistan,
Balouchistan
Germana: Belutschistan
H: Beluchistán
I: Belucistan
R: Белуджистан (Beludžistán)
Ica AFGHIR-nomi estas
tre simila ad olti lektebla che Cornioley (1967: 133), qua yene (tre lakonike)
definis la vorto:
Beludjistan/ lando en Azia. A
Baluchistan, F le Béloutchistan, G Belutschistan, H Beluchistán, I Belucistan,
R Beludjistan.
![]() |
Beludjistan esas dezerta e montoza regiono. Fonto: makrana.blogsky.com |
Por evaluar la
propozita formo *Beluchistan, kompare al nuna Beludjistan, me
aplikos la metodo explikita en mea antea blogajo, nome, me puntizos singla radiko segun ke ol sequas la grafismo e/o
la fonetismo di singla fonto-linguo: me atribuos 1 punto a singla linguo; la
punti atribuita po grafismo akumulesos ad olti atribuita po fonetismo. Pluse,
se grafismo sequesas nur duime, me atribuos duima punto a singla koncernata
linguo.
Beludjistan
Radiko
AFGHIR, adoptita en 1914.
Pronunco
senvoca č (/t͡ʃ/): AFGHI
Pronunco
vocoza ǧ (/d͡ʒ/): R
La dj-formo sequas nur
la fonetismo di R (1 punto). Kontraste, ch-formo sequus la fonestimo
di AFGHI (5 punti), la grafismo di AH (2 punti) e duime la grafismo di FG (1
punto). Sumo: 8 punti.
Komento: Tote neequilibroza
puntizo di dj- e ch-formo (olca esas okople plu puntoza!). Senvoca pronunco (č = ch en Ido) tre preponderanta.
La supera analizo
klare montras ke la nuna formo Beludjistan poke sustenesas da AFGHIR,
kontre ke la propozita formo *Beluchistan havas tre granda susteno
fonetismala e pasabla susteno grafismala che AFGHIR. Konseque, la nuna oficala
formo esas sendubite min bona kam la propozita formo.
![]() |
Belega Persiana litero če, qua equivalas ch en Ido. Fonto: graphemia.com |
Pluse, ch-formo justifikesus
anke etimologiale, nam en la Beludja, *Pashta, Persiana ed *Urdua, do en la lokala
lingui, la mencionita regiono nomesas بلوچستان (Balučestân,
Balōčistān), vorto de qua direte o nedirete derivesas la AFGHIR-formi.
Or ica vorto skribesas ne per la litero ǧīm (ج), qua equivalas ĝ en Esperanto, ma
per če (چ), qua equivalas ĉ en Esperanto e ch en Ido, Angla
e Hispana. Dames (1922: 4) konkluzive asertas ke en la Beludja la litero چ sonas «quale
en la Angla church». Che Forvo on povas tre klare audar č (ch)
kande on askoltas la pronunco di ca vorto en la Beludja, Persiana ed Urdua.
Ka forsan la dj
justifikesas da ampla susteno exter AFGHIR? No, anke to ne esas vera. Segun
semblo, ica fenomeno esas nur Slava: *Belarusa, Bulgariana ed *Ukrainana Белуджистан,
Polona Beludżystan, Lituaniana Beludžistanas. Tamen plura Slava
lingui prizentas nur od anke /t͡ʃ/:
Cheka Balúčistán (kun paralela formo Belúdžistán), Kroatiana Balučistan
(kun paralela formo Beludžistan), Latva Baločistānas. Pluse, anke
omna Romanala e Germanala lingui exter AFGIR (ecepte la Islandana Balúkistan)
sustenas la ch-formo...
Se la nuna formo Beludjistan
havas susteno tante streta, pro quo ol existas en Ido? Nu, ica questiono da
Partaka ne esas facile respondizebla. Forsan esos utila expozar la historio di
ca vorto, qua havis altra formo en la komenco.
Historio di la Ido-vorto
Beludjistan
En la unesma lexiko
Ido-Germana da Beaufront/Couturat (1908: 286) on trovas:
Beluchist-o Belutschistan; -ano
Belutsche.
Kad imprim-eroro? No.
En la inversa-sinsa lexiko (Beaufront/Couturat/Thomann 1908: 366) on ya trovas:
Belutschistan Beluchisto; Belutsche
beluchistano.
Pluse, en la unesma
on trovas anke (Beaufront/Couturat 1908: 285):
Afganist-o Afghanistan; -ano
Afghane.
Ed en la duesma
(Beaufront/Couturat/Thomann 1908: 365):
Afghanistan Afganisto; Afghane
Afganistano.
Do la deformuri *Afganisto
e *Beluchisto esis intencata. Meaopinione oli esas duople mala. Unesme,
pro ke oli rezultas de nenecesa kripligo dil internaciona lando-nomi Afg(h)anistan
e Beluchistan. Duesme, pro ke la adjunto dil Ido-sufixo -an-
produktas misinterpretebla habitanto-nomi, qui esas samforma (ma altrasenca!)
kam la internaciona lando-nomi. On apene povas kredar ke Couturat e Beaufront
akushis tala aborturi, ma, quale dicis la Romani, quandoque bonus dormitat
Homerus («mem bona Homeros dormetas ulfoye»)...
Pro quo la precipua
autori di Ido rezolvis kripligar ica internaciona lando-nomi? Esas desfacila
motivizar tala ago. Unesme, semblas ke li intencis departar de la lando-nomo por
formacar la habitanto-nomo e ne inverse. Lor diskuto pri geografiala nomi en la
frua epoko di Progreso, Couturat ya asertis, pri la lore kontesta formi *Portugalo
(nun Portugal), *Egipto (nun Egiptia) e.a., ke oli
reprezentas «la normal e generala formo, de qua on derivas reguloze la nomo di
habitanti per la sufixo -an (segun la sistemo qua dominacas tre
rimarkinde [remarkinde] en Angla, la max [maxim] reguloza linguo en ica
domeno). Konseque, ni tendencis malmultigar [pokigar] la “ecepto”, qua
konsistas en -o por la habitanto ed -io [nun -ia] por la
lando» (P. II, 741-742). Duesme, li forsan intencis evitar tro longa
habitanto-nomi (Afganistanano, *Beluchistanano), qui pluse
prizentus duopla -an- (quankam li ne same desquieteskis pri tala repeto
che Sudano, Sudanano). Se Pakistano existus en 1908, certe anke
lua nomo (qua kreesis erste en 1933) subisabus analoga deformo, ed on trovus en
la unesma lexiki la formo *Pakisto por la lando e *Pakistano por
la habitanto... Irge quale esas, la du kripligita lando-nomi supere mencionita
meritas forta reprocho, e me ne intelektas pro quo nulu protestis kontre oli
dum la tota frua periodo di Progreso (1908-1914). O ka forsan Jespersen
subreptale vizis oli, kande il espritoze questionis «E quon me respondus a homo
qua derivus Germo quale nomo di lando de germana?» (P. III,
351)....
![]() |
Jespersen pledis por lando-nomi finanta per -a. Fonto: www2.warwick.ac.uk |
Nulu protestis kontre
*Afganisto e *Beluchisto (forsan pro ke nulu remarkis ica formi
en la vorto-libri), ma pluri kontestis altra geografiala nomi, precipue la
kontinento-nomi, pro lia finalo. P. de Janko, exemple, questionis «kad ne esus
oportuna renuncar la finalo -o pri la geografiala propra nomi? La formi Europa,
Arabia, Austria, e c., semblas imitar Esperanto qua o-finalizas
mem la personala nomi, e shokas per to, – videz Hamleto» (P. III, 352). Jespersen
konfesis mem ke «me nultempe povis venkar [vinkar] mea repulseso e skribar Ameriko,
Europo; me sempre skribas Amerika, Europa en mea artikli e
letri en Ido, same kam me skribas Köbenhavn e ne Kopenhago, qua esas
esperantigo di germana mispronunco di antiqua dana formo» (P: III, 350). Pro
tanta protesti l’Akademio, en mayo 1911, enuncis la decido 398: «On decidas
revizar la geografiala nomi, por chanjar kelka finali -o ad -a»
(P. IV, 259). En infra noto (sampagine) on lektas: «Exempli (hipotezala): Europa,
Azia, Afrika, Amerika, Kanada». Tamen la revizado
di geografiala nomi duris tre longe, ed erste en aprilo 1914 on publikigis en Progreso
(VII, 194-195) plena serio de decidi (de n-ro 1354 til n-ro 1374, do 21 entote)
pri tala nomi. Per ica decidi l’Akademio adoptis la moderna geografiala nomi,
uzata de 1914 til nun. Inter oli, on trovas du decidi qui partikulare interesas
ni, nam olci koncernas la temo di ica artiklo:
«1356. On adoptas Afgano,
Beludjo (populo) e Afganistan, Beludjistan (lando), ed on
repulsas Afganio, Beludjio, unlatere, e Afganistan-ano, Beludjistan-ano
altralatere.»
«1357. On repulsas Beluchistan
vice Beludjistan.»
Per ica decidi
l’Akademio tandem substitucis internaciona formi (Afganistan e Beludjistan)
al antea deformuri *Afganisto e *Beluchisto, ma altralatere ol
preferis dj kam ch por nomizar la duesma Aziana regiono, kontre
AFGHI e mem malgre la ch dil antea deformita formo. Pro quo on repulsis *Beluchistan
vice Beludjistan (decido n-ro 1357), quankam la unesma esas klare plu
bona kam la duesma? Esas tre desfacila saveskar lo, nam on publikigis nula
motivizo en Progreso. Probable la diskuti pri ca vorti (same kam la
propozo pri *Baluchistano, quan Progreso nultempe mencionabis)
eventis nur private, per korespondado inter l’akademiani, e do regretinde ni
havas nula dokumento pri to, nam ta letri, segun quante me savas, destruktesis
o perdesis por sempre. Konseque, on povas nur konjektar, o mem divinar. Tamen,
surbaze di altra elementi, me quik esforcos skisar hipotezala expliko.
Stranja divergo en
Germana vorto-libri
Pos la mencionita
decidi, omna vorto-libri evidente komencis prizentar la nova oficala formi Beludjo
e Beludjistan. Exemple, nur un yaro pos la decido, on lektas che
Beaufront/Couturat (1915: 578):
Béloutchis: Beludjo.
Bélouchistan: Beludjistan.
(Esas remarkinda la
Franca tch por la populo e ch por la lando)
Tamen en la Germana
vorto-libri on remarkas diverganta formi: ne di la Ido-vorti, ma dil Germana
tradukuri. Yen kronologiala rezumo:
Che Schneeberger
(1918: 201) on trovas:
Beludjistan Belutschistan
Beludjo Belutsche
Anke che Schneeberger
(1918: 207), en la sama tomo, ma inversa-sinse, on lektas:
Beludschistan Beludjistan, Beludsche
Beludjo.
Che Feder/Schneeberger
(1919: 156) on trovas:
Beludjistan Belutschistan
Beludjo Belutsche
En la granda lexiko
da Feder (1920: 806) on lektas:
Beludschistan: Beludjistan. Beludsche:
Beludjo.
Auerbach (1922: 183)
regretinde omisis Beludjo e Beludjistan sub la litero B di
sua listo de geografiala nomi.
Fine on trovas che Möller
(2007: 34):
Beludj.o Belutsche
Beludjistan (lando)
Belutschistan
Nia lexikografi
videble hezitas inter la Germana formi Beludschistan e Belutschistan,
mem en la sama verko (!), quale che Schneeberger. Semblas do que olim on uzis
en la Germana ne nur la nuna formo Belutschistan, ma anke Beludschistan,
plu konforma al vorto adoptita en Ido. Ton semble reflektas Meyers Großes
Konversationslexikon,
qua ya prizentas Beludschistan (ed anke Balutschistan) kom
paralela formi di Belutschistan. Ton montras anke la uzo di Beludschistan
en anciena verki Germanalingua...
La formo Beludschistan,
olim uzata en la Germana
![]() |
Joseph Hammer, Austriana orientalisto, uzis la vorto Beludschistan en importanta verko. Fonto: alchetron.com |
Bibliografiala
exploro (neexaustiva) montras la uzo di Beludschistan en sat importanta
verki, exemple che Hammer (1831: 379, 458): en la sepesma tomo di lua
monumentatra historio dil *Otomana imperio, la vorto aparas dufoye. Me
atencigas ke Joseph Freiherr von Hammer-Purgstall (1774-1856), Austriana
diplomacisto, esis anke savoza orientalisto, qua tradukis del Araba, Persiana e
Turka.
En Germana tradukuro
di konocata libro dal Angla soldato ed exploristo James Lewis (1800–1853), qua
skriptis sub la pseudonimo Charles Masson (du tomi en 1843 ed un en 1844), la
vorto aparas ne nur en la titulo Reisen in Beludschistan [...] («Voyaji
en Beludjistan [...]») ma anke en la korpo di la verko.
En mapo dal Germana kartografiisto Carl
Ferdinand Weiland (1782-1847), publikigita dal Germana Geografiala Instituto en
1846, la vorto aparas en la titulo Das Hochland von Iran enthaltend die
Staaten von Persien, Afghanistan und Beludschistan («La montoza regiono di
Iran, kontenanta la stati Persia, Afganistan e Beludjistan»).
En dika ed olim
influoza verko da Johann Jacob Egli (1872: 46), Suisa geografo (1825-1896), on
trovas yena lakonika defino: Beludschistan = land [tale] der
Beludschen («Beludjistan: lando dil Beludji»).
En plu frua verko,
fine dil dek-e-okesma yarcento (Tieffenthaler/Bernoulli 1788: 134), on trovas
mem la stranja formo Balugistan.
Anke en la Franca ed
Italiana...
Che dika tomo editita
dal Geografiala Societo di Paris aparis raporto pri voyajo da lietnanto Nicolas
Léontieff e kompanulo (Patrine), qui ye la 27ma di septembro 1891, vestizita
quale lokani, departis de «Tiflis» (Tbilisi) vers India sur kavali Cirkasiana,
konocata pro sua rezistiveso, sen eskorto e kun poka bagajo, nur la absolute nekareebla,
kargita sur du rezervo-kavali, nam ili intencis «submisar su al kustumi dil
trairata landi». La voyajo vizis i.a. parirar la voyo per qua Alexandros la Magna retrovenis de India kun
parto de sua armeo, dum ke l’altra parto retrovenis per marala voyo sub komando
da Nearkhos. La raporto esas tre interesiva. Ol i.a. naracas impresiva peripecii
dil voyajeri (exemple, ili atakesis da banditi, qui raptis un del
rezervo-kavali) e kontenas anke atencinda observi, exemple pri la mulieri en
Beludjistan, qui «esas sat bela e havas nekovrita vizaji» ed esas «tre
respektava e havas la sama yuri kam la viri» (Compte rendu 1893: 25-28).
Nu, la raporto uzas 4-foye la vorto Beloudjistan, 1-foye Béloudjistan
(kun diakritiko) ed 1-foye Beloudjis, do sempre kun dj. Un del
frazi di la raporto, kontenanta la vorto Beloudjistan, citesas da Hedin
(1910: 206).
Tamen la Franca
skriptisti e tradukisti hezitis anke pri la unesma vokalo di la vorto. En
Franca tradukuro dil ja mencionita verkego da Masson (1839) on trovas unesme Baloudjistan
(p. 216) e pose Beloudjistan (p. 334), tamen sempre kun dj.
En l’Italiana on
trovas che Vieusseux (1823: 189) la formo Belugistan, qua equivalas la
dj-formo en la Franca ed Ido.
E mem en la Angla
En la Angla on trovas
la formo Belujistan ye la unesma duimo dil 19ma yarcento che Huntington
(1838: 166), Lieber/ Wigglesworth/ Bradford (1840: 46) e Smedley/Rose (1845:
420-425). On povas lektar anke la varianto Baloochistan en la unesma
verko e Baluchistan en la duesma e triesma (14ma tomo di granda
enciklopedio kontenanta sat longa artiklo pri la regiono).
En plu recenta verki
on trovas la varianto Balujistan che Márkus (1986: 160), Arslan (2005:
79), McGrath (2005: 334), Laznicka (2010: 223), CASI (2010: 26) e Humboldt
(2014: 91).
Posibla expliko por
la divergo
De ube venas la
mencionita formi? Esas tre desfacila saveskar lo. Exemple, esas apene
intelektebla pro quo la supere mencionita orientalisto Joseph Hammer-Purgstall,
qua bone savis la Persiana, uzis la Germana formo Beludschistan vice la
etimologiale korekta Belutschistan. Ka lore existis varianti en la
Persiana od altra lingui parolata en la regiono, qui konfundigis ica ed altra
eruditi? Esas probabla, nam mem hodie, segun mea (neexaustiva) exploro, ankore
existas varianti di la nomo dil koncernata reginono. Exemple, en la nuna norma
Araba, la nomo di la regiono skribesas بلوشستان, vorto qua kontenas ne la litero če
(چ), quale en la
Persiana, ma la litero šīn (ش), qua sonas quale ŝ en Esperanto e sh
en Ido. Tamen me trovis retala Araba enciklopedio kontenanta artiklo pri
Beludjistan sub la nomo بلوجـستان, vorto skribata ne per šīn (ش) ma per ǧīm (ج), litero qua
sonas quale la Esperantala ĝ en la Persiana ed en multa regioni
Arabalingua. Ica enciklopedio mencionas anke la varianti بلوشستان (do la norma,
ja mencionita, kun šīn) e mem, laste, بلوخستان, skribata nek per šīn (ش), nek per ǧīm (ج), ma per ḫāʾ (خ), qua sonas
quale la Esperanto-litero ĥ. Anke en la Persiana me trovis la varianto بلوجـستان, skribata per ǧīm (ج), exemple en ica blogo pri Baludjistan od en ica bilingua mapo pri Iran, da Usana
National Geospatial-Intelligence Agency. Anke en la Pashta me trovis la sama
varianto, en ica Pashta-Angla lexiko e Pashta-Rusa lexiko. Entote me trovis
53.100 referi (precipue en la Persiana) pri la varianto بلوجـستان (forsan
regionala), en qua sonas ǧ vice č, e plura referi esas de imprimita libri.
Probable ica lasta varianto existis anke dum la 19ma yarcento ed eventuale uzesis
mem plu ofte kam nun, quo justifikus la Franca Beloudjistan e Germana Beloudschistan
trovebla en bone reputata verki.
Pro quo Ido havas la
formo Beludjistan?
En 1908, la formo *Beluchisto,
tre mala pro kripleso, kontenis tamen ch, qua esas preferinda kam dj
segun la tradicional kriterii di Ido. En 1914 l’Akademio adoptis la nuna formo Beludjistan
ma repulsis *Beluchistan, qua esis (e duras esar) preferinda. Pro quo? Manke
di publikigita motivizo, on povas nur konjektar. Probable on egardis ne nur la
Rusa Белуджистан (Beludžistán) ma anke la Germana Beludschistan,
qua lore esis forsan plu ofta kam nun, ed on decidis sequar la Germana-Rusa
fonetismo, same kam pri mult altra nomi geografiala (exemple, Belgia, Egiptia,
Germania, Norvegia), quale me montris en l’antea blogajo. Segun semblo, en la
domeno geografiala nia pioniri ante e mem pos 1914 atribuis decidigiva rolo al
Germana e Rusa. Exemple, Gruzia, adoptita erste en 1919 ma judikita da
Couturat kom «aceptebla ed aceptinda» ja en 1914 (P. VII, 162), existas nur en
la Rusa e Germana.
Finala noto pri
Esperanto
En sua questiono
Partaka skribis «nia fonto-lingui (inkluzite Esperanto)». Tamen Esperanto ne
sempre esas fonto-linguo di Ido. En ica kazo, la Ido-nomizo tre probable esas multe
plu frua kam la Esperanto-nomizo, qua do pleas nula rolo. En la Angla-Esperanto
lexiko da Rhodes (1908), grava (e dika) refero-verko, la vorto mankas en lua
sat longa listo de geografiala nomi (p. 513-529). La maxim frua refero quan me
konocas esas Waringhien (1957: 49), qua donas Beluĉ/olando por la
regiono (do, implicite, Beluĉ/o por la populo). Preske samtempa
esas Léger/Albault (1961: xix), qui donas Beluĉolando, Beluĉo e Beluĉolandano.
Plu recente Cherpillod donas «Beluĉoj (popolo en Beluĉistano)» (1988:
22) e Beluĉo (2003: 53), Minnaja (1996: 206) donas Beluĉistano e
Diego (2006: 155) donas beluĉistana*, beluĉistanano* e Beluĉistano*,
omni asteriskizita pro ke la radiko Beluĉistan/ (same kam beluĉ/)
mankas en la unesma (1970) e duesma (2002) edituri di PIV. Che la Esperanto-wikipedio on trovas la plusa
varianti Baluĉio, Beluĉio, Baluĉujo e Baluĉistano, qui,
se adjuntita a le mencionita supere (Beluĉolando e Beluĉistano),
amontas a sis formi por la sama lando o regiono!
Bibliografio
konsultita
Auerbach, Siegried: Wörterbuch
Deutsch-Ido. Leipzig: Ido-Editerio 1922. xv, 5, 188 p.
Beaufront, L(ouis) de; Couturat, L(ouis): International-deutsches
Wörterbuch.. Under Mitarbeit von Rob(ert) Thomann. Vorwort von Prof. Otto
Jespersen. Stuttgart: Franckh’sche Verlagshandlung 1908. xxiv, 294 p.
Beaufront, L(ouis) de; Couturat, L(ouis): Dictionnaire
Français-Ido. Paris: Chaix 1915. xiii, 586 p.
Beaufront, L(ouis) de; Couturat, L(ouis); Thomann, Rob(ert): Deutsch-internationales
Wörterbuch. Stuttgart: Franckh’sche Verlagshandlung 1908. 376 p.
CASI Working Paper Series.
Number 10-03. The
India-Pakistan-U.S. triangle. Lecture at the Mcneil Center for Early
American Studies, 2010-03-18. Jaswant Singh, Member of Parliament, Lok Sabha,
government of India, with discussants Francine R. Frankel, professor, Department
of Political Science and founding director, Center for the Advanced Study of India
(CASI), Bruce O. Riedel, senior fellow, The
Brookings Institution; moderator Devesh Kapur, director, CASI. Philadelphia, University
of Pennsylvania 2010. 33 p.
Cherpillod, André: Nepivaj vortoj.
Dua eldono Courgenard: autoro 1988. 182 p.
Cherpillod, André: Konciza etimologia
vortaro. Roterdamo: Universala Esperanto-Asocio 2003. xvi, 504 p.
Compte rendu des
séances de la Societé de Géographie et de la Comission Central. Paris: Societé de
Géographie 1893. 500 p.
Cornioley, Hans: Ido-vortaro. 3.
basparto-coenobium. Bern, Genève: Uniono por la Linguo Internaciona 1967. p.
129-192.
Dames, M(ansel) Longworth:
A text book of the
Balochi language, consisting of miscellaneous stories, legends, poems and
Balochi-English vocabulary. Lahore: Superintendent, Government Printing
1922. 238 p.; p. 4: ج: «J as in English»; چ «As in English church».
Diego, Fernando de: Gran
Diccionario Español-Esperanto. Zaragoza: mga 2003. xx, 1279 p.
Egli, J(ohann) J(acob): Nomina geographica,
versuch einer allgemeinen geographischen Onomatologie. Leipzig: Friedrich Brandstetter
1872. vii, 283, 644 p.
Feder, Kurt: Grosses
Wörterbuch Deutsch-Ido. In Ueberinstimmung mit den Beschlüssen der
Ido-Akademie. Paris: Chaix 1920. xviii, 823 p.
Feder, K(urt); Schneeberger, Fr(iedrich): Vollständiges
Wurzelwörterbuch Ido-Deutsch (Radikaro kompleta). Vorwort von Prof. Dr.
Otto Jespersen. Lüsslingen. Ido-Weltsprache-Verlag 1919. xx, 162 p.
Hammer, Joseph von: Geschichte des
osmanischen Reiches. Siebenter Band. Vom Carlowiczer bis zum Belgrader
Frieden 1699-1739. Pest: C. A. Hartleben 1831. viii, 630, 7 p.
Hammer, J(oseph) de: Histoire de l’Empire
ottoman: depuis son origine jusqu’à nos jours. Traduit de
l’Allemand par J.-J. Hellebert. Tome quatorzième. Depuis le traité de paix de
Passarowicz jusqu’à la paix de Belgrade: 1718-1739. Paris: Bellizard, Barthés,
Dufour et Lowell 1839. 534 p.; Baloudjistan (p. 216), Beloudjistan
(p. 334).
Humboldt, Alexander von: Views of Nature. Edited by Stephen
T. Jackson and Laura Dasson Walls. Translated by Mark W. Person. Chicago,
London: The University of Chicago Press 2014. viii, 313 p.
Huntington, Nathaniel Gilbert: Huntington’s
introduction to modern geography: for beginners and common schools, preparatory
to the use of his and other larger works upon the subject. Hartford: Reed
& Barber 1838. 166 p.
Laznicka, Peter: Giant metallic
deposits: future sources of industrial metals. Second edition.
Heidelberg: Springer 2010. xi, 948 p.
Léger, Roger; Albault, André: Dictionnaire
Français-Espéranto. Marmande: Éditions Françaises d’Ésperanto 1961. 672,
lvi p.
Lieber, Francis; Wigglesworth, Edward; Bradford, Thomas Gamaliel: Encyclopædia
Americana: a popular dictionary of arts, sciences, literature, history,
politics, and biography, brought down to the presente time; including a copious
collection of original articles in American biography. Vol. II. New
edition. Philadelphia: Thomas, Cowperthwait, & Co. 1840. 600 p.
Márkus, Kinga. Review of “Typologie
des persischen Volksmärchens” [Typology of the Persian Oral Tale] by Ulrich
Marzolph. Asian Folklore
Studies.
Vol. 45, No. 1 (1986), p. 160-162. Published by Nanzan University.
Masson, Carl: Reisen in
Beludschistan, Afghanistan und dem Penschab, während eines zwölfjährigen
Aufenthalts in diesen Ländern von 1826 bis 1838. Aus dem Englischen
übersetzt. Neun Theile. Stuttgart: Franckh 1843-1844. Erster bis dritter
Theil
1843, 444 p.; vierter bis sechster
Theil
1843. 416 p.; siebenter bis neunter
Theil
1844, 399 p. [tradukuro di: Charles Masson, Narrative of various
journeys in Balochistan, Afghanistan and the Panjab, including a residence in
those countries from 1826-1838. In three volumes. London: Richard Bentley 1842.
vol I: xxiv, 471 p.; vol II: xvi, 464 p.
McGrath, John J. (red.): Army at war: change
in the midst of conflict. The proceedings of the Combat Studies
Institute 2005 Military History Symposium. Fort Leavenworth, KS : Combat
Studies Institute, US Army Command and General Staff College 2005. 689 p.
Minnaja, Carlo: Vocabolario
Italiano-Esperanto. Milano: Cooperativa Editoriale Esperanto. 1996. 1438 p.
Möller, Ferdinand: Wurzelwörterbuch
Ido-Deutsch. Radikaro Ido-Germana. Berlin: autoro 2007. 306 p.
Rhodes, Joseph: The
English-Esperanto dictionary : based upon the “Fundamento”, the Esperanto
literature, and the national-Esperanto dictionaries bearing Dr. Zamenhof's
“Aprobo”. New York, Chicago [etc.]: Fleming H. Revell Company. xxii,
544 p.
(Schneeberger, Friedrich): Taschenwörterbuch
Ido und Deutsch. Mit einer Uebersicht über die Grammatik. Lüsslingen
(Schweiz) Ido-Weltsprache-Verlag 1918. viii, 216 p.
Smedley, Edward; Rose, Hugh James; Rose, Henry John: Encyclopædia
metropolitana; or, Universal dictionary of knowledge, on an original plan:
comprising the twofold advantage of a philosophical and an alphabetical
arrangement, with appropriate engravings. Volume XV. London: B. Fellowes et
al. 1845. 819 p.
Tieffenthaler, Joseph; Bernoulli, Johann: Historisch-geographische
Beschreibung von Hindustan. Berlin: Bernoulli 1788. 210 p.
Vieusseux, G. P. (red.): Antologia. Gennajo,
Febbrajo, Marzo.
Tomo nono. Firenze: Luigi Pezzati 1823. 203 p.
Waringhien, G(aston): Grand
Dictionnaire Espéranto-Français. Paris: Librairie Centrale Espérantiste
1957. 367 p.
Sem comentários:
Enviar um comentário